نکته پایانی اما شیوه و لحن بیان است. گاهی محتوی و مطلب قائل ارائه و جبهه شما حق است اما شیوه بیان موجب ایجاد آنتی پاتی (در دیکشنری دیدم نوشته بودم انزجار) در مخاطب می شود در حالیکه طرف دیگر محتوی و جبهه و مطلب قائل اش باطل است اما شیوه و ظرفی که در آن مطلب را ارائه می دهد موجب ایجاد سپماتی (ابراز همدردی و همفکری) درمخاطب می شود. در این شرایط خود قضاوت کنید برنده مخاطب خاکستری کیست
برای اینکه تا تهش رو نخونید که بدونید کدوم ایثارگر این رو نوشته: طبق طرح مجلس که نمی دونم قانون شده یا نه حقیر به عنوان تحریم شده خزانه داری آمریکا مشمول قانون جامع خدمات رسانی به ايثارگران شده و با توجه به درجه تحریم Specially Designated Global Terrorist که جوان ترین ایرانی تحریم شده (در سن 29سالگی) هستم، درجه جانبازی م بالاست فکر کنم :) حالا خدا می دونند چند درصد بدن بهمون رفقا :))
تا اطلاع ثانوی رفقا از عبارت افراطی استفاده کنند بجای انقلابی، اینقدر که این روزها مصادره به مطلوب می شود
و اما اصل مطلب
دوستانی پیام دادند در خصوص اتاق دیشب مسعود مویدی در مورد میثم رجبی
اولین ورود من به این فضا نزدیک به 4 ماه پیش مصادف بود با دادگاهی کردن علی محزون توسط میثم رجبی و فکر کردم حالا یک نفر است و می گذرد. اتاقی بود در خصوص نقد عمکرد رهبری که علی محزون و حاج آقا حامد فاطمی (یا محسن راستی) بودند.
در اتاق محاکمه که میثم رجبی زد بود این فریاد محسن راستی یادم نمیرود که "آقا به کی قسم بخوریم که ما انقلابی نیستیم که دست از سر ما بردارید؟ حالا یک جایی یک دفاعی کردیم شما خوشتان اومده گفتید فلانی انقلابیه، در ذهن خودتون ما رو آوردید در حلقه انقلابی که در ذهن خودتان تعریف کردید و حالا یقه ما رو ول نمیکنند"
اما این مسیر به فحاشی، غیبت، تهمت و توهین ادامه پیدا کرد. فتحی یک جور، مدرسی جور دیگر، مویدی یه مدل، حاج غلام مدل دیگر، صبوری به شیوه ای، حائری به شیوه دیگر، مهسا امدادی..... و خیلیهای دیگر که از ایشون شکایت هستند و مورد لطف ایشون قرار گرفتند. فقط به حاج آقای رضائیان به دلیل مناظره با خداناباور وریا امیری حمله نکردهاند گویا (تا جایی که حقیر میدانم)
اینجا عدهای میگوید این اسامی علیه السلام هم نیستند، فلانی این اشکال را دارد، دیگری آن شیوه نامناسب رفتاری.... اصلا شما بگویید دشمن است طرف، بدترین رفتار را دارد، اما دین ما و آموزههای اخلاقی آیا به ما یاد میدهد که چون از فلانی خوشمان نمیآید و یا رفتار و کردار صحیحی ندارد و یا حتی دشمن و معاند و برانداز است، به هر شیوه غیراخلاقی متوسل شویم که او را بکوبیم و له کنیم و زمینه حذفش را مهیا کنیم؟ اینست چیزی که در روایت ما از ائمه آمده است؟ اینست شیوه برخورد و تعاملی که از رهبری و حاج قاسم و بسیاری از بزرگان دیگر از دهان افراد موثق شنیدهایم؟
اصلا بحث این نیست که تعداد زیادی مورد آزار و اذیت ایشون قرار گرفتند که گفته شود "حالا که شکایت از ایشون زیاده پس کارش درسته و قطاری که حرکت می کنه بهش سنگ می زنند" و اینگونه تحلیلها
اون روز ما رو دعوت کرد حمید روحانی برای اتاق ویسی، شنونده بودم، دیدم نکات خلاف واقع گفت رفتم در سایت خزانه داری آمریکا و چند مرجع دیگر مطالبی نوشتم مستند جهت ارائه، میثم رجبی با شیوه برخورد زننده خود به بسیاری از افراد انقلابی اصلا اجازه حرف زدن نداد و موجب شد بازی را 3 هیچ ببازیم چرا؟ فقط به دلیل صبر و حوصله طرف مقابل و تنشزا بودن این طرف که قبلا می گفتیم "دوستان افراطی" الان حقیقتا اکرا دارم از عبارت دوستان استفاده کنم.
واقعا سوالی که مطرح شد اینکه این حجم از غیبت، تهمت و توهین را و چجوری یه نفر میرسد مدیریت کند؟
مسلمون نباشیم انسان که هستیم. شیعه نباشیم حداقل اخلاق را که متوجه هستیم.
ماها و خود رفقای انقلابی (شکر خدا که ما انقلابی نیستیم) سرخورده شدند از این همه فحاشی وافراطی بازی چه برسد به کسی که هیچ حس سمپاتی با رهبری و نظام دارد.
به والله نه شیوه تعامل رهبری اینه نه طریق برخورد حاج قاسم. به اسم رهبری و حاج قاسم اتاق بزنی که فلان خانم قواد هست؟
برادری که می نویسی در بیوگرافی "جانباز، رزمنده..." یعنی چی؟ یعنی هر کاری شما کردی به دلیل رزمنده بودن باید بر دیده منت پذیرفت؟ اوکی فدای شما که جانبازی، بسیاری هم بودند و هستند که نه دنبال کارت جانبازی رفتند نه جایی میگویند و همواره خود را بدهکار میدانند و نه مانند این عده افراطی "طلبکار". بجز پدرم که جانباز 35درصد است و دو دایی شهید (که در شمیراننو میدانی به نام یکی از آنها پاکدامن) هست 3 نفر از خانواده پدری رزمنده و ایثارگر بودند، 188 هزار خانواده شهید داریم در کشور و 320هزار خانواده جانباز (بیش از نیم میلیون نفر) اگر به طور نسبی پدر و مادر و یک فرزند و همسر برای هر یک در نظر بگیریم بیش از 2 میلیون نفر در کشور درگیر این موضوع بودهاند. اما امثال این عده قلیل به شدت افراطی چه درصدی هستند که می خواهید نمایندگی تام الاختیار این خانواده بزرگ باشند؟
اوکی شما جانباز جنگ سخت هستید، اینجا جنگ نرم است، چرا اینقدر ادعا و در هر زمنیهای میخواهید بگویید حتما ما حرفی برای گفتن داریم؟
چجوری میخواید جواب بدید؟ آیا اعتقاد دارید قیامتی هست؟ حساب کتابی هست؟ سیدمحمد معین شیرازی جانباز قطع نخاع ۷۰ درصد که من از ۲۰۱۲ که ایران هستم می شناسم و دوست و رفیق هستیم اصلا نمیاد در این فضا به خاطر همین برخورد ها. یک اکانت داره بدون عکس و غالب شنوده هست و اسم حتی جانباز هم نمی زنه در پروفایلش. هر کی نگاشت در پروفایل خود "جانباز - پیرو رهبری – ولایی .. " خوب که چی؟ هر کی در پروفایل ننوشت سرباز رهبری یعنی دشمن رهبری؟ بسیاری هستند که شیفته رهبری و حاج قاسم اما در پروفایل نمی زنند چرا که می ترسند برخوردی داشته باشند و مخاطب این برخورد را منصوب کنه به رهبری و حاج قاسم.
دوستان دقت کنید به اونهایی که پلاکارد "زنده باد مخالف من" و دیگرانی که بنر "حضرت آقا، حضرت آقا" بلند میکنند. تشخیص دسته دوم دشوارتر است چرا که عملا قرآن سر نیزه برده اند. 12 سرلشکر پاسدار و ارتشی ایران اندازه این افراد افراطی از عبارت "حضرت آقا حضرت آقا" استفاده نمی کنند.
بسیاری از آنهایی که شعاری دادند برعکس ش عمل کردند. چه اونی که گفت زنده باد مخالف من در عمل ثابت شد عملکردش "زنده باد مخالف مرده من" هست چه اونی که ۲۴ ساعته به اسم رهبری و حاج قاسم فحاشی و توهین و تهمت پراکنی می کنه.
"زیست در حاشیه" یک پدیده اجتماعی جدید نیست. شارلی ابدو فرانسه با توهین با پیامبر اسلام و مقدسات دینی جلب توجه می کند و این افراد به شدت افراطی با ادعای انقلابگری و فحاشی و توهین و تهمت و غیبت، اما خسارت این کجا و ضربه جبران ناپذیری که برخی در جبهه خودی می زنند کجا؟ چگونه میشود این حرکتهای پرهزینه را جبران کرد؟
حال اون دوستانی که در این اتاق ها هستند بهم نمی خوره حقیقتا؟ همش غیبت همش برچسب زدن همش توهین به این و آن. نمردیم معنای "جریان شناسی" رو هم فهمیدیم.
در پایان از رفقا خواهشمندم از عنوان "افراطی" بجای "انقلابی" برای این فرد و همفکران استفاده کنند که فقط و فقط به دنبال ایجاد هزینه برای نظام و رهبری هستند. یک هزارم درصد تصور کنید هر چند تصورش سخته، که ابراز تعامل حاج قاسم و خیلی از شهدا و رهبری اینگونه بود. در این صورت آیا اینقدر در میان دوست و دشمن محبوب بودند؟
گفتم خدمت دوستان بجز گپ زدن گاه و بیگاه با رفقا اگر دروغهای رسانهای ضدایرانی در بسیاری از اتاقهای عربی و غربی در کلاب هاوس نبود، حقیقتا بودن شخص خودم در این فضا را بیهوده میدانستم.
نکته پایانی اما شیوه و لحن بیان است. گاهی محتوی و مطلب قائل ارائه و جبهه شما حق است اما شیوه بیان موجب ایجاد آنتی پاتی (در دیکشنری دیدم نوشته بودم انزجار) در مخاطب می شود در حالیکه طرف دیگر محتوی و جبهه و مطلب قائل اش باطل است اما شیوه و ظرفی که در آن مطلب را ارائه می دهد موجب ایجاد سپماتی (ابراز همدردی و همفکری) درمخاطب می شود. در این شرایط خود قضاوت کنید برنده مخاطب خاکستری کیست
یاعلی